Kapiteins Blue Rhapsody: liever vandaag dan morgen
Bij Constant in Beweging kijken we al een behoorlijke tijd uit naar de komst van Blue Rhapsody. We kunnen niet wachten om nieuwe, memorabele momenten te creëren voor de gasten van onze opdrachtgevers. Er zijn echter twee mannen die nog harder staan te trappelen om aan de slag te kunnen op ‘de Blue’ dan de rest van ons. Logisch, want Daan en Jelle mogen het gevaarte vanaf juni door de Nederlandse wateren manoeuvreren.
Voor het eerst aan boord
Dat enthousiasme kreeg al in mei 2018 voor het eerst uiting, toen de beide heren voor het eerst en als eerste het schip op de werf in Servië mochten bezoeken. Toen voor de meeste mensen nog een ondefinieerbare hoop metaal, maar voor Daan en Jelle toch echt al duidelijk een heel speciaal schip in aanbouw.
Met ogen nog enthousiaster dan die van zijn hond Bas, kwam Jelle nog net niet kwispelend het kantoor binnenlopen de maandag na zijn werfbezoek. Het is een schoolvoorbeeld van de liefde die de mannen voor hun vak hebben. Want ook al oogt Daan na zijn bezoek een heel stuk rustiger, wanneer hij begint te vertellen en de door hem gemaakte foto’s daarbij als ondersteuning laat zien, zien we een man met een passie.
Een onbeschrijflijk gevoel
Het blijkt voor het duo moeilijk om aan te geven waar dat enthousiasme voor Blue Rhapsody precies zit. Tuurlijk, het schip bevat straks elk moderne middel om een event een succes te maken, hun privévertrekken zullen een stuk ruimer en moderner zijn, dankzij zogenaamde ‘spudpalen’ kunnen ze nu praktisch overal aanleggen en doordat de schroeven straks 360 graden kunnen draaien is het schip een stuk wendbaarder dan Jules Verne. Maar dat zijn details, het gaat de mannen om het gevoel dat komt kijken bij het varen van een nieuw schip.
En dat is iets waar als niet-schipper nauwelijks grip op te krijgen is. Het gevoel dat komt kijken bij het aanvoelen van de motoren, de draaicirkel, het roer, de snelheid…. Het is nu eenmaal niet te vergelijken met het stappen in een nieuwe auto. “Dat gevoel is prachtig man.” Vertelt Jelle. “We zullen de Jules Verne natuurlijk gaan missen. Dat is jarenlang ons kindje geweest. Maar gelukkig stappen we niet uit het bedrijf en blijft ‘de Jules’ in onze vloot. Dat voelt gelukkig toch anders dan wanneer je helemaal afscheid moet nemen”.
“Maar om terug te komen op dat gevoel van een nieuw schip..” vult Daan aan: “…dat is onbeschrijfelijk. We krijgen straks het mooiste, modernste en meest speciale evenementenschip in onze vloot, en wij mogen haar gaan varen! Ik denk dat het ongeveer een maand waarin we flink veel varen kost voordat het schip net zo vertrouwd zal voelen als Jules Verne nu, dus dat zo’n schip echt als een tweede natuur aan gaat voelen.”
We zullen Daan en Jelle zéker volgen wanneer zij voor het eerst mogen gaan varen.